Recensies

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Over Het echte werk:

‘Het leest als een thriller, maar is tegelijkertijd ook een overtuigend psychologisch portret van een kunstenaar. (…) Krauts spel met waarheid versus hersenspinsel, voorspelbaarheid en onvoorspelbaarheid, het spel van ingeloste verwachtingen en onverwachte wendingen, wordt in Het echte werk op een griezelige en spannende manier tot een apotheose gebracht.’ (Univers)

‘Kraut heeft Max’ obsessie prachtig opgeschreven. In heldere taal, met vaart. Zo leidt hij de lezer dwingend en vlot naar de finale.’ (Tubantia)

Over Blauwe ogen:


‘Kraut houdt je stevig in zijn greep met een benauwd en steeds beklemmender gevoel. Zeker wanneer duidelijk wordt dat Ivo’s gedachten en herinneringen niet betrouwbaar zijn. Wat is er met Em gebeurd? En wat komt die Anna eigenlijk doen? De spanning blijft tot de ontlading op de laatste bladzijden. Alleen, deze ontlading is geen bevrijding, eerder een terug bij af. En dat maakt dat Blauwe ogen nog dagen ongemakkelijk maar dwingend blijft spoken in je hoofd. (…) Blauwe ogen [is] een van de betere debuten van de laatste jaren. Deze schrijver heeft wat te vertellen.’ (Folia)

Blauwe ogen is een originele, goedgeschreven roman over de diepe sporen die de liefde achterlaat op onze ziel.’ (Avantgarde)

‘Deze eersteling van Walter Kraut, die in Londen woont en werkt en o.a. boekrecensies voor Trouw schreef, is artistiek ambitieus. Dan ligt er gevaar op de loer van overmatige bedachtheid, een te grote stuwing van verwijzing totdat het boek sterft aan zijn eigen samenhang. Zo dramatisch eindigt het niet voor Walter Kraut. Hij kán een verhaal componeren, hij kan doseren. Zijn fantasie krijgt met name in de overgangen tussen realiteit en herinnering ruim en fraai baan.’ (Eindhovens Dagblad)

‘Het is niet alleen de kunstige constructie die Blauwe ogen bijzonder maakt. De kracht zit nog meer in de wijze waarin Kraut de liefde beschrijft: banaal, wellustig, afwezig, dwingend, verzengend, maar ook hunkerend, onvoorwaardelijk, smachtend en vol vertedering. Dat alles op een toon die nergens sentimenteel of weeïg aandoet.’ (Dagblad van het Noorden)

 

‘Er worden heel weinig romans geschreven over de liefde zoals ze werkelijk is: allesverterend, onverwoestbaar, het verleden aan het heden aan de toekomst smedend. Blauwe ogen van Walter Kraut is zo’n roman. Het is een prachtig boek vol mededogen, verlangen en heimwee. Walter Kraut is een groot talent.’ (Herman Brusselmans)

 

‘Bedankt Walter Kraut, ik ben nog steeds niet helemaal van je boek hersteld.’ (Arie Storm)

 

Over eerdere verhalen:

 

‘Zowel in "Niets aan de hand" uit de vorige Nymph als in "Meisjes bestaan niet" neemt de verteller een loopje met de lezer. Krauts hoofdpersonen lijken heel gewone mannen en jongens, een leraar, een rugzaktoerist, maar blijken haatdragende, bittere figuren met een overdadige fantasie. Aardige verrassingen bereidt Kraut zijn lezers door ze aanvankelijk in de waan te laten dat alles wat er staat, ook daadwerkelijk gebeurt.’ (NRC/Handelsblad)

 

‘Ik heb genoten van (…) het grappige “Yo soy un gringo fantástico” van Walter Kraut.’ (SEN)

 

‘Een amusant verhaal, goed geschreven, vol ironie en zelfspot.’ (Uit het juryrapport van de Elle verhalenwedstrijd 2004)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

www.walterkraut.nl